Maandag vernamen we van Sir Patrick Vallance, de Wetenschappelijk Hoofdadviseur van de regering dat het Coronavirus waarschijnlijk nooit zal verdwijnen en een vaccin het niet helemaal zal stoppen. Hij zei ook dat ministers en experts moeten stoppen met ‘te veel beloven’ en realistisch moeten zijn over de vooruitzichten van een vaccin en de waarschijnlijke tijdlijn van een vaccin, dat onwaarschijnlijk is voor de lente van volgend jaar.
Vervolgens herhaalde hij zijn eerdere waarschuwingen en die van zijn collega professor Chris Whitty dat het gevecht met COVID-19 lang zal duren, en dat het voor altijd met ons zal zijn.
Moeten we hieruit dus aannemen dat er geen ‘wondermiddel’ is voor COVID-19-infecties?
Wat als er een enkele behandeling was die:
- zou de infectie op zijn weg kunnen stoppen,
- was ontstekingsremmend; de reactie van het immuunsysteem op de infectie beheersen en voorkomen dat het gevaarlijk reageert,
- in gevallen waarin patiënten secundaire bacteriële infecties in de longen ontwikkelden, antibiotica zouden kunnen stimuleren; het verhogen van hun doeltreffendheid en vooravond,
- was een hergebruikt medicijn; al bewezen als veilig
- was gemakkelijk te maken, schaalbaar op het niveau dat nodig was om een verschil te maken in de pandemie en was kosteneffectief, zou dat dan niet iets zijn waar we allemaal enthousiast van zouden moeten worden?
Maar toch bestaat er toch niet zo’n speciale wonder therapie? De enige behandelingen die we voor COVID horen, zijn tenslotte de behandelingen die president Trump heeft ondergaan, die ofwel heel nieuw, duur en experimenteel waren of een zeer beperkte toepassing hebben op een bepaald aspect van de ziekte.
Maar waarom, hoor ik u vragen, als dit zo goed is, hebben we er niet eerder van gehoord? En is het niet voor iedereen beschikbaar? Waarom schreeuwen de regering en de pers hier niet over? Waarom wordt dit niet geëist door clinici die wanhopig op zoek zijn naar effectieve behandelingen voor hun patiënten? Waarom word er niet sneller getest op corona.
Ik durf niet te zeggen dat het allemaal op geld neerkomt. Kleine biotechbedrijven vinden het moeilijk om aandacht te krijgen, omdat ze niet over de middelen beschikken voor hun grotere, beter gefinancierde rivalen. De namen waar we regelmatig over lezen als het gaat om baanbrekende nieuwe behandelingen zijn steevast grote multinationale farmaceutische bedrijven met diepe zakken en grote budgetten om hun eigen specifieke waren te promoten. Ze worden gefinancierd door een groep loyale en ondersteunende aandeelhouders, dus helaas hebben ze niet de middelen om te strijden om aandacht met de grote jongens. Wel zijn er de thuistesten die ook snel resultaat geven waardoor dit een stuk gemakkelijker word.
Naar verluidt zijn er duizenden potentiële COVID-19-behandelingen in klinische onderzoeken over de hele wereld. Ik zou iedereen uitdagen om mij er een te laten zien die hetzelfde potentieel heeft voor positieve impact, maar dit maakt momenteel geen deel uit van een proef, ondanks onberispelijke referenties van verschillende anderen. Dus kom op regering en ministers, steek uw vinger eruit en laat dit medicijn onmiddellijk getest worden. Hoe eerder het wordt getest, hoe eerder het kan worden gebruikt om de puinhoop op te lossen die de pandemie ons hele leven heeft veroorzaakt.
